تـــصـــوف و عـــرفـــان

♦️درس مثنوی♦️

 

🔸بود در انجیل نام مصطفی

🔹آن سر پیغمبران بحر صفا

                                      

🔸بود ذکر حلیه‌ها و شکل او

🔹بود ذکر غزو و صوم و اکل او

                                     

🔸طائفۀ نصرانیان بهر ثواب

🔹چون رسیدندی بدان نام و خطاب

                                       

🔸بوسه دادندی بر آن نام شریف

🔹رو نهادندی بدان وصف لطیف

                                 

🔸اندرین قصه که گفتم آن گروه

🔹ایمن از فتنه بُدند و از شکوه

                          

🔸ایمن از شرّ امیران و وزیر

🔹در پناه نام احمد مُستَجیر

                                   

🔸نسل ایشان نیز هم بسیار شد

🔹نور احمد ناصر آمد یار شد

 

 

📝 تشریح: حلیه یعنی‌توصیف‌کردن کسی را؛ شکوه به معنای ترس‌و بیم؛ مستجیر به معنی پناه جوینده. 

 

در انجیل نام مبارک رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلم که سردار تمام انبیا دریای پاک الهی است آمده بود هم چنین اوصاف پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلم هم در انجیل مذکور بود. شکل و شمایل، جهاد، روزه، خورد و نوش  و دیگر امور ایشان نیز در انجیل بیان شده بود.

 

گروهی از نصرانیها عادت داشتند که در وقت تلاوت و مطالعه‌ی انجیل وقتی به نام مبارک پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم می‌رسیدند به خاطر اجر و کسب و ثواب نام مبارک‌شان را می‌بوسیدند و ضمن بیان اوصاف مبارک رسول گرامی صلی‌الله‌علیه‌وسلم از فرط محبت و عشق به ایشان بر نام متبرک پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم بوسه می‌زدند.

 

در داستانی‌که از فتنه‌ی وزیر نصرانی بیان نمودیم گروه صالحین به برکت اعمال شایسته از فتنه‌ی وزیر و جنگ و خونریزی در امان ماندند؛ نه صدمه وآسیبی به آنها رسید و نه دچار فتنه‌ی همراهی و هلاکت روحانی گشتند این گروه از نصرانیان فوق الذکر به برکت اینکه به نام مبارک رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلم پناه جستند، نسل ایشان گسترش یافت و نور مبارک رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلم معین و مددکارشان گردید.

 

👈🏻ادامه دارد.....

 

 

📚 كتاب: كليد مثنوی

📖مولف: حکیم الامت حضرت مولانا اشرف علی تهانوی رحمه الله تعالی

✏️مترجم: امید محمدی