تـــصـــوف و عـــرفـــان

✍ شیخ‌الاسلام مولانا مفتی محمدتقی عثمانی حفظه‌الله

حضرت عارفی رحمه‌الله می‌فرمود: «چرا باید از گناه حرفی به‌میان بیاید؟! طبیعتاً از چیزی سخن گفته می‌شود که ارزش و اهمیتی در دل داشته‌باشد.»

بسیاری از مردم به این نیت مقاله و کتاب می‌نویسند و به ما می‌دهند تا علیه آنان موضع بگیریم و در ردّ نوشته‌هاشان چیزی بنویسم و بدین‌ترتیب مشهور بشوند.

به‌فرمودۀ کسی: «بدنام اگر ہوں‌گے تو کیا نام نہ ہوگا»؛

اگر بدنام هم بشویم،[باکی نیست] شهرۀ شهر که می‌شویم

ادامه نوشته..

🕌 دارالعلوم دیوبند.

✍ حضرت مفتی محمد شفیع عثمانی رحمه الله:

 مردان خدایی که در این دانشگاه بزرگ پرورش یافتند بعنوان مجددان قرن اخیر شناخته شدند.

 دیوبند توانست در دوره انحطاط مسلمانان، پایگاه و دژ مستحکمی برای اسلام و مسلمانان قرار گیرد.

 این اداره روزها درس گاه و شب ها خانقاه ذکرگویان و شاغلان بود.

📚  «حیات مفتی اعظم» به قلم مفتی محمد رفیع عثمانی حفظه الله
مترجم : مولوی ولی الله رفیعی

 

شیخ الاسلام مفتی محمد تقی عثمانی حفظه‌الله

زهدوپارسایی را عموماً به «ترکِ دنیا» تعبیر می‌کنند، این تعبیر و تعریف از پارسایی اشتباهِ محض است! معنی درستِ «پارسایی»، بی‌رغبتی و عدم تمایل به مال دنیاست. ازهمین‌رو، مال‌اندوزی به‌طور مطلق خلافِ زهد نیست. یعنی امکان دارد که شخصی بزرگ‌ترین سرمایه‌دار باشد و در کنار آن زاهد و پارسای قابلی هم باشد؛ زیرا باوجود برخورداری از پول و سرمایه، میل و رغبتی به آن‌ها ندارد و در دل وقعی به مال دنیا نمی‌نهد.

ناگفته نگذاریم که استفاده‌کردن از مال دنیا به‌عنوان ابزاری برای گناه و معصیت، خلاف زهد است؛ مثلاً همین مال را در جای بد و ناروا استعمال می‌کند، این خلاف زهد است.
به‌همین‌سبب رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم این‌گونه دعا فرموده‌است:

«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ کُلِّ غِنًى يُطْغِیني»؛

خداوندا! از هرتوان‌گری‌ای که مرا طغیان‌گر و سرکش می‌کند، به تو پناه می‌برم.

ادامه نوشته..