تـــصـــوف و عـــرفـــان

☑️حضرت قطب الارشاد مولانا محمد عمر سربازی رحمه الله تعالی در تفسیر گرانسنگ خود تبیین الفرقان می‌فرمایند:

✔️ نقل مى‌كنند: خواجه محمد نقشبند بخارى رحمه الله در واپسین لحظات زندگی سر مبارک را بلند نمود و از خلفا و مريدان خود كه در اطراف و بالين وى جمع شده بودند، پرسيد:

جامع‌ترين جمله‌اى كه تمام مراتب توحيد را در خود جمع دارد، كدام است؟

بعضى گفتند: «لا اله الاالله» است.

فرمودند: نه، «لا اله الاالله» فقط يك جنبه‌ى توحيد را ثابت مى‌كند كه توحيد ذاتى است.

بعضى دیگر «سبحان اللّه» و برخى دیگر «الْحَمْدُلِلَهِ» را گفتند، ايشان همه را نفى نمودند و خودشان فرمودند:

((من موفق شده‌ام در اين آخرين نفس‌هاى حيات، دو كلمه‌اى را بگویم كه جامع‌ترين كلمات هستند». در اين وقت نفَس مبارك ايشان به سينه رسيد؛ ((تعوذ)) و ((تسميه)) را خواندند و پس از آن سوره‌ی ((فاتحه)) را قرائت نمود و به محض اين كه به ( وَلا الضَّالِين) رسيد، روح پر فتوح‌شان پرواز نمود.

اين پيكره‌ى عرفان بدين طريق به مريدان فهماند كه جامع‌ترين الفاظ و جملاتى كه تمام مراتب توحيد را در جمع دارد، سوره‌ی ((فاتحه)) مى‌باشد.

كسى كه سوره‌ى ((فاتحه)) را خواند، گویا به تمام مراتب توحيد ايمان آورد.

خواندن اين سوره را در وقت موت، از كرامات حضرت خواجه محمد نقشبند بخارى رحمه الله ذكر كرده‌اند.

📚تفسیر تبیین الفرقان [۱/۳۶۲] از حضرت قطب الارشاد مولانا محمد عمر سربازی مجددی رحمه الله تعالی

روزانه ٣٢ مرتبه در نمازهای پنجگانه  «سوره فاتحه» را می خوانیم،آیا به معانی و حقایق آن دقت نمودیم؟ اگر روایت زیر را در نماز بخاطر بسپاریم، کیفیت معنوی نماز تغییر خواهد نمود.

در روایتی قدسی حدیثی را که پیامبر علیه السلام از خداوند متعال نقل نمایند چنین می آید:

«من نماز را ميان خود و بنده‌ام دو قسمت تقسیم کرده‌ام. 
هنگامی که بنده می‌گوید: 
﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ﴾
الله می‌فرماید: بنده‌ام مرا حمد و ستايش كرد. 
آن‌گاه که بنده می‌گوید:
﴿ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ﴾ 
الله می‌فرماید: بنده‌ام مرا ثنا وستایش نمود. 
زماني كه بنده می‌گوید: 
﴿مَٰلِكِ يَوۡمِ ٱلدِّينِ﴾
خداوند می‌فرماید: بنده‌ام مرا به‌بزرگی یاد کرد. 
چون بنده می‌گوید: 
﴿إِيَّاكَ نَعۡبُدُ وَإِيَّاكَ نَسۡتَعِينُ﴾
خداوندمی‌فرماید: اين ارتباط دوطرفه‌ی من و بنده‌ام می‌باشد. 
وقتی بنده،
﴿ٱهۡدِنَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ ﴾
را تا پایانش می‌خواند، 
الله می‌فرماید: این، درخواست و "دعای" بنده‌ی من است و من، خواسته‌اش را برآورده می‌سازم  "و او را بر راه هدایت برده و از گمراهی می رهانم"

[ صحیح مسلم، ش: ۳۹۵]