تـــصـــوف و عـــرفـــان

💠 نتیجه ادب 💠

بزرگان هرگاه از متعلقین، خدمتی مخلصانه می‌بینند ، سعی در جبران آن می‌نمایند؛ حقیر ( نگارنده ) یکی از مشایخ را دیدم که در مقابل خدمات مریدان مؤدب، نماز نافله خوانده و ثوابش را به ایشان می‌بخشید از همین رو حضرت شاه نقشبند « قدس سره » می‌فرمایند: هرکس روزی پیش روی ما کفش نهاده ( فردای قیامت به إذن ) او ( تعالی وی ) را شفاعت خواهم کرد.

🚫 بی‌ادبی و نتایج سوء آن در طریقت 🚫

🔰 حضرت مولانا رشید احمد گنگوهی « قدس سره » می‌فرماید: هرکس به علمای دین، توهین، طعن و تشنیع نماید در قبر از سمت قبله روی می‌گرداند؛ هر که باور ندارد بنگرد.

🔰 حضرت قطب الارشاد مولانا محمد عمر سربازی « قدس سره » می‌فرمود: هیچ بی‌ادبی به خدای جل جلاله نمی‌رسد! تمام دلیل بوجود آمدن این فرقه‌های باطل و گمراه، بدون استثناء سوء ادب به یکی از بزرگان دین اعم از صحابه( رضی الله عنهم اجمعین) و اولیا ( رحمهم الله تعالی اجمعین) و علمای ربانی ( قدس الله تعالی اسرارهم ) بوده است.

💥 شخص بی‌ادب نتیجه بی‌ادبی خویش را حتما در دنیا می‌بیند و بسیاری از افراد بی‌ادب به شهادت بزرگان در حین وفات بدون شهادتین و بعضا بدون ایمان، قبض روح می‌شوند.

📘 جام شریعت و سندان عشق

✏️ تألیف حضرت مولانا شمس الحق فقهی نقشبندی مجددی حفظه الله تعالی

◾حضرت مولانا رشید‌احمد گنگوهی رحمه‌الله به جلسه دستاربندی دیوبند تشریف آوردند

غالباً نماز عصر بود، مولانا محمد یعقوب نانوتوی رحمة الله علیه نماز را شروع کردند، مردم گرداگرد مولانا ازدحام آورده، شروع به مصافحه نمودند در حالی که نماز شروع شده بود.

بعد از اتمام نماز، چهره ایشان متغیر شد و با افسوس تمام اظهار داشتند
بعد از بیست و دوسال امروز تکبیر اولی از من فوت شد.

📚 ثواب تکبیر اولی ص۴۹ بحواله تذکرة الرشید

◾حضرت مولانا رشید‌احمد گنگوهی رحمه‌الله به جلسه دستاربندی دیوبند تشریف آوردند غالباً نماز عصر بود، مولانا محمد یعقوب نانوتوی رحمة الله علیه نماز را شروع کردند، مردم گرداگرد مولانا ازدحام آورده، شروع به مصافحه نمودند در حالی که نماز شروع شده بود.
بعد از اتمام نماز، چهره ایشان متغیر شد و با افسوس تمام اظهار داشتند
بعد از بیست و دوسال امروز تکبیر اولی از من فوت شد.

📚 ثواب تکبیر اولی ص۴۹ بحواله تذکرة الرشید.

✍ شیخ الحدیث مولانا زکریا کاندهلوی رحمه الله
👌مترجم مولانا شمس الحق فقهي

🔰 تقوا و احتیاط ایشان به گونه ای بود که در مسئله اختلافی بین ائمّه همیشه قول نزدیک به احتیاط را ترجیح داده و با وجود ضرورت هرگز احتیاط را از دست نمی دادند؛ بطور نمونه هنگام مریضی حتی مریضی بسیار شدید هرگز نشسته نماز نمی خواندند.
در مرض وفات به گونه ای بودند که دو نفر ایشان را بلند نموده و ایشان ایستاده نماز می خواندند، بعد از مدّتی نمی توانستند که ایستاده نماز بخوانند، آنگاه دو نفر دو طرف ایشان ایستاده و کِمرشان را گرفته و نگه می داشتند و ایشان را در قیام و رکوع و سجده همراهی می کردند و متعلّقین هر چه پیشنهاد می کردند نشسته نماز بخوانید ایشان، نه جواب شان را می دادند و نه قبول می نمودند.
یک روز مولانا محمّدیحیی صاحب رحمه الله