تـــصـــوف و عـــرفـــان

سالکان بر چهار گروه اند :

 

 سالک به خود : کسی است که با انجام واجبات و مستحبات که موجب محبت الهی می شود .

 

 سالک به پروردگار : کسی است که به مقتضای حدیث قرب نوافل ، محبوب حق گشته و خداوند چشم و گوش و تمام قوای او شده است.

 

 سالک به مجموع : سالک به خود پس ازتحقق به مقام قرب نوافل و درک اینکه حق تعالی سمع و بصر اوست ،سالک به مجموع نامیده می شود.

چنین کسی بدون اینکه نفس خود رابه طور مشخص شهود کند علم به سلوک خویش دارد.

 

سالک غیر سالک : آنکه حق تعالی در او تجلی کرده و در سلوک خود را نمی بیند .

 

محی الدین ابن عربی