مالِ دنیا را دست‌آویزِ فساد و سرپیچی قرار ندهید
شیخ الاسلام مفتی محمد تقی عثمانی حفظه‌الله
زهد و پارسایی را عموماً به «ترکِ دنیا» تعبیر می‌کنند، این تعبیر و تعریف از پارسایی اشتباهِ محض است! معنی درستِ «پارسایی»، بی‌رغبتی و عدم تمایل به مال دنیاست. ازهمین‌رو، مال‌اندوزی به‌طور مطلق خلافِ زهد نیست. یعنی امکان دارد که شخصی بزرگ‌ترین سرمایه‌دار باشد و در کنار آن زاهد و پارسای قابلی هم باشد؛ زیرا باوجود برخورداری از پول و سرمایه، میل و رغبتی به آن‌ها ندارد و در دل وقعی به مال دنیا نمی‌نهد.
ناگفته نگذاریم که استفاده‌کردن از مال دنیا به‌عنوان ابزاری برای گناه و معصیت، خلاف زهد است؛ مثلاً همین مال را در جای بد و ناروا استعمال می‌کند، این خلاف زهد است.
به‌همین‌سبب رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم این‌گونه دعا فرموده‌است:
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ کُلِّ غِنًى يُطْغِیني»؛
خداوندا! از هرتوان‌گری‌ای که مرا طغیان‌گر و سرکش می‌کند، به تو پناه می‌برم.
توان‌گران و سرمایه‌داران به‌طورخاص این دعا را بخوانند؛ زیرا در مال و سرمایه خاصیت سرکشی و طغیان‌گری هست؛ اگر توفیق الهی شامل حال بندهٔ سرمایه‌دارش نشود و از هم‌نشینی و مصاحبت با اولیای الهی محروم بشود و چرکِ رذایل نفسانی را با زمزم آموزه‌های اصلاحی بزرگان نشوید، پول و سرمایه، خِرَد او را تباه می‌کند و در عقل و اندیشه‌اش شرارتی ایجاد می‌کند و سبب آلودگی او به گَند گناه می‌شود. ازهمین‌رو، مال و سرمایة دنیا را دست‌آویزِ معصیت و گناه قرار ندهید.
با مال و سرمایه، اعمال نیکو کسب کنید
باری، مال و ثروتی را که به‌دست می‌آورید، ذریعة شکرگزاری، عبادت، انفاق در راه خدا، صدقه و اعمال نیکو بگردانید.
سبحان‌الله! دراین‌صورت سرمایة شما دو نعمت می‌شود؛ هم نعمت و برخورداری دنیا قرار می‌گیرد و هم نعمت آخرت.
به‌همین‌خاطر حضرت تهانوی رحمه‌الله فرمود: ثروت برای بعضی‌ها مفید است. خدای متعال بهتر می‌داند که چه کسی با مال قرب حاصل می‌کند و چه کسی با تهی‌دستی و مفلسی به قرب الهی نائل می‌آید. یعنی خداوند آگاه است که اگر فلانی ثروت‌مند و توان‌گر بشود، به‌جای سرکشی و طغیان، به ما نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود و چنان‌چه فلانی مال‌دار بشود، سرکشی و طغیانش دوچندان می‌شود. درواقع خداوند متعال به هرکس اندازهٔ لیاقت و پیمانه‌اش عطا می‌کند. تقسیم الهی‌ست.
[سعدی رحمه‌الله می‌گوید:
آن‌که هفت‌اقلیم عالم را نهاد
هرکسی را هرچه لایق بود داد
این که مسکین است اگر قادر شود
بس خیانت‌ها کزو صادر شود]
📚مجالس اصلاح‌وخودسازی (۲۴۷/۴_۲۴۸)
👌مترجم: مولوی ولی‌الله رفیعی
https://t.me/mulanafeghhi