تـــصـــوف و عـــرفـــان

در بوستان تفسیرِ تبیینُ الفرقان

به اتفاق علما،من واذی از گناهان کبیره هستند و ثواب انفاق و صدقه را به کلی از بین می‌برند. این حرمت و ممنوعیت به چند علت و وجه است:

شخص منت گذار و اذیت کننده،نعمت را از خود می‌فهمد و خود را منعِم و محسِن اصلی تصور می‌کند و این علاوه بر ناشکری،یک نوع شرک است. اگر او حول و قوت و توفیق خداوند متعال را مدنظر داشت ،هرگز چنین نمی‌کرد.

چنین کسی خود را دیان می‌پندارد . فکر می‌کند او قابل دادن و انفاق بوده است،در حالی که در حقیقت او هم یک بنده ی نیازمند است و به کرم و توفیق خداوند متعال محتاج است. اگر خداوند متعال به او ندهد او از کجا انفاق می‌کند؟!

او با این کار،موجب ناراحتی و اذیت مومن قرار می‌گیرد که قطعاً گناه کبیره است.

معتزله از همین آیه استدلال کرده‌اند که کبایر اعمال را حبط می‌کنند. اما اهل سنت خلاف این، عقیده دارند: کبایر هرچه باشند،با اصل اعمال کار ندارند،بلکه نور و برکت و ثواب آن را کم می‌کنند.

┄┅━━━•◈•◆•◈•━━━┅┄

📚 تفسیر تبیین الفرقان

ج۵_ص۱۱۰

🤍 اثر ارزشمند حضرت مولانا محمد عمر سربازی رحمة الله علیه.

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰