(تــزکــیــه و احــســان)
ایتالیاییها فاطمه را کشتند و عمداً جسدش را در خیمهاش سوزاندند.
گناهش تنها این بود که همسر عمر مختار بود.
وی بسیار بر او گریست؛ با اینکه به صبر و شکیبایی معروف بود.
پرسیدند این همه گریه و زاری برای چیست؟!
پاسخ داد: هر بار که پس از نبردی با ایتالیاییها به خیمهام میآمدم، او درِ خیمه را بلند میکرد تا وارد شوم.
از او پرسیدم: «چرا این کار را میکنی؟»
گفت: «تا سرت را بالا نگه داری و جز برای خالقت خم نشوی.»
این قطرهای از دریای فضائل زنان بزرگ امت ماست.