تـــصـــوف و عـــرفـــان🤍

چه گفت آن خداوند تنزیل و وحی خداوند امر و خداوند نهی

که خورشید بعد از رسولان مه نتابید بر کس ز بوبکر به

عمر کرد اسلام را آشکار بیاراست گیتی چو باغ بهار

پس از هر دو آن بود عثمان گزین خداوند شرم و خداوند دین

چهارم علی بود و جفت بتول که او را به خوبی ستاید رسول

صحابان او جمله اخیر بودند همه هر یکی همچو اختر بودند

ولیکن ازیشان چهار آمدند که در دین حق پایدار آمدند

ابوبکر صدیق شیخ عتیق که بد روز و شب مصطفی را رفیق

پس از وی عمر بد که قیصر به روم ز سهمش نیاراست خفتن به بوم

سیم، میر عثمان دین دار بود که شرم و حیا زو پدیدار بود

چهارم علی ابن عم رسول سر شیرمردان و جفت بتول

از آزار این چار، دل را بتاب که آزارشان دوزخ آرد به تاب