تـــصـــوف و عـــرفـــان

حضرت خواجه فرمودند که مراتب قرآن هشت نوع است، پنج نوع از آن بیان فرمود، اول آنست که وقت قرآن خواندن باید که دل خواننده را تعلق بحق باشد و اگر آن میسر نشود باید که آنچه می‌خواند معانی آن بر دل بگذارند و اگر آن هم میسر نشود باید که در حالت قرآن خواندن جلال و عظمت حق بر دل بگذارند. یکی از حاضران سوال کرد که این معنی همان تعلق بحق است که در مرتبه اولیٰ فرمودند؟ فرمود که خیر آن بذات حق بود این بصفاتست، مرتبه چهارم فرمود که در وقت خواندن باید که حیایی درو غالب باشد که این دولت چه لائق من است و مرا چه محل سعادت باشد ، و اگر آن هم نباشد باید که بداند که مجازی(پاداش دهنده) این قرآن خواندن خداست هر آئینه مرا جزای بدهد. درین میان بنده (خواجه حسن دهلوی) عرضداشت کرد که هر بار که بنده قرآن می‌خواند بیشتر واضح آن آنچه معلوم باشد بر دل بگذارند، اگر اثنای تلاوت دل بنده بسودای یا باندیشه مشغول شود باز با خود گویم که این چه اندیشه است و چه سودا است دلِ خود بواضح مشغول کنم، همان زمان بر سر آیتی رسم که آن آیت مانع آن سودا و آن اندیشه باشد و یا آیتی در نظر اید که درو حل آن مشکل باشد که در دل گذشته باشد. خواجه ذکره الله بالخیر فرمود که این معنی نیکو است این را نیکو نگه‌داری ! والحمدالله رب‌العالمین مجلس بست و سوم/ جلد دوم #فوائدالفؤاد ملفوظات روح افزای سلطان المشائخ حضرت خواجه نظام‌الدین اولیا بدایونی المتوفی سنه ۷۲۵ هجری قدس الله سرّه العزیز