تــــــصــــــوف و عــــــرفــــــان 🤍

✍ شمس‌الحق فقهی 

مولانا محمّد اسماعیل رحمه الله، جدّ شیخ‌الحدیث مولانا محمّدزکریا کاندهلوی رحمه الله، عالمی با عمل، متّقی و پرهیزگار بود. 
وی سه پسر به نام‌های مولانا محمّد، مولانا یحیی (پدر مولانا زکریا) و مولانا محمّد الیاس ( بانی تبلیغ) داشت. 
مولانا اسماعیل رحمه الله به عبادت و تلاوت قرآن بسیار علاقمند بود و در منزل طوری برنامه‌ریزی کرده بود که او و فرزندانش، مولانا محمّد و مولانا محمّدیحیی تمام شب را با بیداری و عبادت می‌گذرانید.
حضرت مولانا محمّد اسماعیل با اهل میوات رابطه‌ای بسیار نزدیک داشت و می‌خواست آن‌ها از نظر دین و ایمان آگاه گردند. 
چون مردم آن جا شوق و علاقه‌ای به مسجد، نماز و تعلیم نداشتند. روزی بیرون از مسجد توقف نمود تا مردم را جهت نماز با جماعت داخل مسجد تشویق نماید. 
دیدند چند نفر مسلمان می‌آیند، وقتی نزدیک شدند، پرسیدند: کجا می‌روید؟ در پاسخ گفتند: ما کارگریم و جهت کار کردن بیرون آمده‌ایم شاید کاری گیرمان بیاید. مولانا فرمود: مزدتان روزی چند است؟
 آن‌ها مزد خود را گفتند.
مولانا فرمود: اگر این اندازه مزد همین جا برسد، کار می‌کنید؟ گفتند: آری!
مولانا فرمود: من حاضرم روزانه همین اندازه مزد به شما پرداخته و از شما کار بگیرم. 
آن‌ها راضی شدند، سپس حضرت مولانا آن‌ها را داخل مسجد برد و به آن‌ها نماز و تلاوت قرآن مجید آموخت و تا مدت مدیدی مزد آن‌ها را روزانه می‌پرداخت.
 تا این که مسجد رفتن و نماز خواندن برایشان عادی شد. سرانجام آن مسجد، مکتب دینی قرار گرفت.

https://t.me/mulanafeghhi